کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نخست زاده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
نخست وزیر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فارسی. عربی] (سیاسی) na(o)xostvazir بالاترین مقام سیاسی بعد از رئیسجمهور یا پادشاه در برخی کشورها.
-
جستوجو در متن
-
روسپی زاده
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ruspizāde حرامزده.
-
ریگ زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) rigzāde = سقنقور
-
زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) zāde ۱. زاییده؛ زاییدهشده.۲. (اسم) فرزند: ◻︎ بزرگان شدند ایمن از خواسته / زن و زاده و باغ آراسته (فردوسی: ۷/۸۰).۳. فرزند (در ترکیب با کلمۀ دیگر): آدمیزاده، امامزاده، بزرگزاده، پرستارزاده، گدازاده، ◻︎ به ناپاکزاده مدارید امید / ...
-
زادغر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مرکب از زاد (زاده، فرزند) + غر (روسپی)] [قدیمی] zādqar حرامزاده.
-
ملک زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [عربی. فارسی] [قدیمی] malekzāde فرزند پادشاه؛ شاهزاده.
-
نجیب زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [عربی. فارسی] najibzāde اصیل؛ بزرگزاده.
-
بزرگ زاده
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) bozorgzāde فرزند شخص بزرگ؛ آنکه از خاندان اصیل و نجیب است.
-
عم زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [عربی. فارسی] [قدیمی] 'amzāde عموزاده؛ پسرعم؛ پسرعمو.
-
غلام زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [عربی. فارسی] qolāmzāde فرزند غلام؛ پسر غلام و بنده.
-
زاییده
فرهنگ فارسی عمید
(صفت مفعولی) zāy(')ide ۱. پیداشده.۲. به دنیاآمده؛ مولود؛ فرزند؛ زاده.
-
غریب زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [عربی. فارسی] [قدیمی] qaribzāde ۱. فرزند شخص غریب.۲. فرزند کولی.۳. [مجاز] حرامزاده.
-
حلال زاده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [عربی. فارسی، مقابلِ حرامزاده] [عامیانه] halālzāde کسی که پدر و مادرش به طریق مشروع با هم ازدواج کرده باشند؛ فرزندی که از ازدواج شرعی به دنیا آمده است.
-
پیش زاده
فرهنگ فارسی عمید
(صفت مفعولی) [قدیمی] pišzāde ۱. آنکه پیشتر متولد شده.۲. نسبت فرزندی که زنی از شوهر سابق خود داشته باشد با شوهر فعلی او.