کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مَرّ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(حرف) [قدیمی] mar نشانهای زاید که برای زینت کلام به کار میرفته است: ◻︎ مر او را رسد کبریا و منی / که ملکش قدیم است و ذاتش غنی (سعدی۱: ۳۴).
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: mar] [قدیمی] mar ۱. حساب؛ شمار؛ شماره.۲. پنجاه: ◻︎ چنین گفت کای پرخرد مایهدار / چهل مر درم هر مری صدهزار (فردوسی۲: ۲۴۷۲).
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: مرّ] (زیستشناسی) mor[r] صمغ درختی گرمسیری که مصرف دارویی دارد.
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: مرّ] [قدیمی] mor[r] ۱. [مقابلِ حُلو] تلخ.۲. محکم؛ شدید.
-
واژههای همآوا
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(حرف) [قدیمی] mar نشانهای زاید که برای زینت کلام به کار میرفته است: ◻︎ مر او را رسد کبریا و منی / که ملکش قدیم است و ذاتش غنی (سعدی۱: ۳۴).
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: mar] [قدیمی] mar ۱. حساب؛ شمار؛ شماره.۲. پنجاه: ◻︎ چنین گفت کای پرخرد مایهدار / چهل مر درم هر مری صدهزار (فردوسی۲: ۲۴۷۲).
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: مرّ] (زیستشناسی) mor[r] صمغ درختی گرمسیری که مصرف دارویی دارد.
-
مر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: مرّ] [قدیمی] mor[r] ۱. [مقابلِ حُلو] تلخ.۲. محکم؛ شدید.
-
جستوجو در متن
-
بی شمار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) bišomār بسیار؛ بیاندازه؛ بیحساب؛ بیمر.
-
کرکم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [مٲخوذ از سنسکریت] [قدیمی] karkam = رنگینکمان: ◻︎ فلک مر جامهای را مانَد ازرق / مر او را چون طرازی خوب کرکم (بهرامی: شاعران بیدیوان: ۴۰۸).
-
حلو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] holv ۱. [مجاز] لذیذ.۲. [مقابلِ مُرّ] شیرین.
-
برهودن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر متعدی) ‹پرهودن› [قدیمی] barhudan سوزاندن: ◻︎ چو نرم گویم با تو مرا درشت مگو / مسوز دست جز آن را که مر تو را برهود (ناصرخسرو: ۳۲).
-
کانا
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] kānā نادان؛ ابله؛ احمق؛ کودن: ◻︎ مر تو را خصم و دشمن دانا / بهتر از دوستان همه کانا (سنائی۱: ۴۴۸).