کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
موت پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
موت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، اسم مصدر) [عربی: مَوت] mo[w]t مرگ.〈 موت ابیض: [قدیمی، مجاز] مرگ طبیعی.〈 موت احمر: [قدیمی، مجاز] کشته شدن؛ آغشته شدن به خون.
-
جستوجو در متن
-
حتف
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] [قدیمی] hatf مرگ طبیعی؛ موت.
-
حمام
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] [قدیمی] hemām ۱. قضاوقدر.۲. مرگ؛ موت.
-
وفات
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، اسم مصدر) [عربی: وفاة، جمع: وفیات] vafāt موت؛ مرگ.〈 وفات یافتن (کردن): (مصدر لازم) مردن.
-
گذشتنی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) gozaštani ۱. قابل گذشتن.۲. پایانیافتنی؛ فناشدنی: ◻︎ هرگز به پنج روزه حیات گذشتنی / خرم کسی شود مگر از موت غافلی (سعدی۲: ۶۸۰).
-
هوش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: hōš] [قدیمی] huš ۱. مرگ؛ موت؛ هلاک: ◻︎ ورا هوش در زاولستان بود / به دست تهم پور دستان بود (فردوسی: ۵/۲۹۷).۲. زهر.
-
مرگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، اسم مصدر) [پهلوی: marg] marg ۱. مردن؛ موت.۲. [مجاز] نیستی؛ فنا.〈 مرگ موش: (شیمی) = آرسنیک〈 مرگومیر: = مرگامرگ〈 مرگ پایآگیش: [قدیمی] مرگ که پاپیچ همه کس شود.
-
جان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: gyān] jān ۱. نیرویی که تن به آن زنده است؛ روح حیوانی.۲. روان: ◻︎ جان که آن جوهر است و در تن ماست / کس نداند که جای او به کجاست (نظامی۴: ۵۳۸)، ◻︎ جان و روان یکیست به نزدیک فیلسوف / ورچه ز راه نام دو آید روان و جان (ابوشکور: شاعران بیدی...