کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مهمل پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
مهمل
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی، مقابلِ مستعمل] mohmal ۱. بیهوده؛ بیمعنی.۲. کسی که نمیتواند کاری انجام دهد؛ بیکاره.۳. [قدیمی] آسان؛ راحت.۴. [قدیمی] رهاشده؛ کنارگذاشتهشده.
-
واژههای همآوا
-
محمل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] [قدیمی] mahmel ۱. [جمع: محامل] آنچه در آن کسی یا چیزی را حمل کنند؛ هودج؛ پالکی؛ کجاوه.۲. آنچه محل اعتماد واقع شود؛ محل اعتماد.۳. علت؛ سبب؛ انگیزه.〈 محمل بربستن: (مصدر لازم) [قدیمی] = 〈 محمل بستن〈 محمل بستن: (مصدر لازم) [قد...
-
جستوجو در متن
-
تضییع
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] tazyi' ۱. ضایع کردن؛ تلف کردن.۲. مهمل و بیکار ساختن چیزی.
-
بی ربط
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] birabt ۱. بیارتباط؛ بیرابطه.۲. بینظموترتیب.۳. بیاساس و مهمل.
-
تعطیل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] ta'til ۱. بیکار کردن.۲. دست از کار کشیدن.۳. مهمل گذاشتن چیزی.
-
فروگذاشتن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر متعدی) [قدیمی] forugozāštan ۱. پایین گذاشتن.۲. پایین انداختن.۳. پایین آوردن.۴. مهمل گذاشتن.۵. اهمال کردن؛ کوتاهی کردن.
-
توابع
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی، جمعِ تابع و تابِعَة] tavābe' ۱. پیرو؛ پیرویکننده.۲. (اسم) (ادبی) در دستور زبان فارسی، کلمات مهمل و بیمعنی که دنبال بعضی از کلمات گفته و نوشته میشود، مانند «پَخت» در رختوپَخت، و «پاخت» در ساختوپاخت.
-
ضایع
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: ضائع] zāye' ۱. تباه؛ بیکاره؛ بیفایده.۲. [قدیمی] بیاعتبارشده.〈 ضایع شدن: (مصدر لازم)۱. تباه شدن؛ نابود شدن.۲. بیهوده شدن.〈 ضایع کردن: (مصدر متعدی) تباه کردن؛ نابود کردن.〈 ضایع گذاشتن: (مصدر متعدی) [قدیمی] فروگذاشتن؛ م...
-
ریچار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹ریچال، ریچاله› [قدیمی] ričār ۱. [عامیانه] = لیچار۲. = مربا۳. ترشی: ◻︎ یکی مرغ بریان و نان از برش / نمکدان و ریچار گرد اندرش (فردوسی: ۲/۲۹).〈 ریچار بافتن: (مصدر لازم) [عامیانه، مجاز] سخنان مهمل و نامربوط گفتن؛ ریچال گفتن.