کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
منقار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
منقار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] (زیستشناسی) menqār ۱. نوک پرندگان.۲. [قدیمی] پوزۀ چهارپایان.
-
جستوجو در متن
-
چنگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) čeng منقار.
-
کلفت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) [قدیمی] kalaft منقار پرنده.
-
اردک ماهی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [ترکی. فارسی] (زیستشناسی) 'ordakmāhi نوعی ماهی فلسدار با بدن باریک و کشیده، و پوزهای شبیه منقار اردک.
-
بلدرچین
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [ترکی] (زیستشناسی) belderčin پرندهای با بالهای کوتاه، منقار کوچک، و صدای بلند؛ کَرَک.
-
کلب
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹کلپ، کلف، کلفت› (زیستشناسی) [قدیمی] kalab ۱. دهان؛ گرداگرد دهان؛ پوز؛ نس.۲. منقار پرنده.
-
حواصیل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی] (زیستشناسی) havāsil پرندهای آبچر با منقار بلند، گردن دراز، و پاهای دراز؛ غمخورک.
-
پارت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) pārt پرندهای حلالگوشت به اندازۀ کبک با منقار دراز؛ نوکدراز.
-
زاغچه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹زاغج، زاغچ، زاغیچه، زاغک› (زیستشناسی) zāqče پرندهای از خانوادۀ کلاغ با پاها و منقار زرد که کمی از زاغ کوچکتر است.
-
نول
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] nul ۱. گرداگرد دهان.۲. منقار پرنده.۳. لولۀ صراحی.
-
توکا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) tukā پرندهای کوچک و آوازخوان با منقار باریک و پرهای رنگین؛ باستَرَک
-
اکیدنه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فرانسوی: échidné] (زیستشناسی) 'ekidne پستانداری تخمگذار، بومی استرالیا، با منقار دراز و بدن پوشیده از خار؛ خارپشت استرالیایی.
-
انجیرخوار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) ‹انجیرخور› (زیستشناسی) 'anjirxār پرندهای از راستۀ گنجشکان، شبیه سار، به رنگ زرد، با منقار قوی، دراز و کمی کج که سریع پرواز میکند.
-
کاروانک
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [جمع: کرواین] ‹کروانک› (زیستشناسی) kār[e]vānak مرغی شبیه مرغابی با منقار دراز و پاهای بلند؛ چفنک؛ چفتک؛ جفتک؛ چکرنه؛ جگرنه؛ چوبینه؛ چوبینک؛ چوبنه.