کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شکمغُره پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
غره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: غِرَّة، جمع: غِرَر] qe(a)rre ۱. مغرور به چیزی؛ پشتگرم.۲. [قدیمی] فریفته.〈 غره شدن: (مصدر لازم)۱. مغرور شدن۲. [قدیمی] فریفته شدن؛ گول خوردن: ◻︎ دشمن چو نکوحال شدی گِرد تو گردد / زنهار مشو غره بدان چربزبانیش (ناصرخسرو: ۲۹۵).&l...
-
غره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: غرَّة، جمع: غُرَر] [قدیمی] qorre ۱. [مقابلِ سلخ] روز اول ماه قمری.۲. پیشانی؛ سفیدی پیشانی.۳. صورت؛ رخساره.۴. روشنی: غرۀ صبح.۵. [مجاز] قسمت نخست هرچیز.
-
غره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [قدیمی] qorre = غُرّش: ◻︎ غرهای کن شیروار ای شیر حق / تا رَوَد آن غره بر هفتمطبق (مولوی: ۶۵۴).
-
شکم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: aškomb, šakamb] ‹اشکم› šekam ۱. (زیستشناسی) قسمت میانی بدن جانوران که معده، رودهها، کبد و چند عضو دیگر در آن قرار دارد.۲. (زیستشناسی) [مجاز] معده.۳. (زیستشناسی) [مجاز] دستگاه گوارش.۴. (زیستشناسی) بخش عقبی بدن حشرات و بندپایان.۵. [م...
-
چشم غره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹چشمغله› [عامیانه، مجاز] če(a)šmqorre چشمآغیل؛ نگاه خشمآلود؛ نگاه از گوشۀ چشم از روی خشم و غضب.
-
فراخ شکم
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] farāxšekam ویژگی آنکه شکم فراخ دارد؛ پرخور.
-
شکم بند
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) šekamband کمربند پهنی از جنس پارچۀ ضخیم که برای جلوگیری از بزرگ شدن شکم میبندند.
-
شکم بنده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی، مجاز] šekambande شکمپرست؛ شکمخواره؛ پرخور: ◻︎ شکمْ بندِ دست است و زنجیر پای / شکمبنده نادر پرستد خدای (سعدی۱: ۱۴۷).
-
شکم پاره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) [قدیمی] šekampāre = اسفرزه
-
شکم پایان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹شکمپاییان› (زیستشناسی) šekampāyān جانورانی که بر روی ماهیچههای شکم خود میخزند.
-
شکم پرست
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) [مجاز] šekamparast ویژگی کسی که به خوردن غذاهای خوب علاقه دارد؛ شکمبنده.
-
شکم پرور
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [مجاز] šekamparvar شکمپرست؛ پرخور.
-
شکم خوار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) ‹شکمخواره› [قدیمی، مجاز] šekamxār پرخور؛ بسیارخوار؛ شکمبنده.
-
شکم خوارگی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [قدیمی، مجاز] šekamxāregi پرخوری.
-
شکم دار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) šekamdār ۱. [مجاز] پرخور.۲. ویژگی کسی که شکم بزرگ دارد.