کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سیم بر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
سیم بر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹سیمینبر› [قدیمی، مجاز] simbar = سیمتن
-
واژههای مشابه
-
بی سیم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (برق) bisim ۱. دستگاهی که امواج صوت را بدون سیم از محلی به محل دیگر انتقال میدهد.۲. (صفت) ویژگی چنین دستگاهی: تلفن بیسیم، تلگراف بیسیم.
-
سیم آگین
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] sim[']āgin ۱. پُرازسیم؛ انباشته از سیم.۲. سراسر سفید به رنگ سیم؛ نقرهفام: ◻︎ سیم نرگس را بهاریباد زرآگنده کرد / زرّ آبی را بهاریباد سیمآگین کند (قطران: ۸۷).
-
سیم اندام
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] sim[']andām = سیمتن
-
سیم اندود
فرهنگ فارسی عمید
(صفت مفعولی) [قدیمی] sim[']andud آب نقرهدادهشده؛ مفضض.
-
سیم تن
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی، مجاز] simtan کسی که بدنش مانند نقره سفید باشد؛ سیمبدن؛ سیماندام؛ سیمبَر؛ سیمینبر.
-
سیم ساق
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] [قدیمی، مجاز] simsāq کسی که دارای ساقهای سفید و بلورین باشد؛ سیمینساق.
-
سیم کش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) simkeš ۱. کسی که سیمهای برق یا تلفن یا تلگراف را از جایی به جای دیگر میکشد و مرتب میکند.۲. (اسم) [قدیمی] آلتی که زرگر با آن مفتول طلا و نقره میسازد.
-
سیم کشی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) simkeši شغل و عمل سیمکش.
-
سیم گر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] simgar کسی که آلات و ادواتی از نقره میسازد.
-
جستوجو در متن
-
سنتور
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (موسیقی) santur یکی از سازهای زهی که سیمهای بسیار (حدود ۷۲ سیم) بر روی آن کشیده شده و با دو مضراب چوبی بلند نواخته میشود و از قدیمیترین سازهای ایران است.
-
ویولون
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فرانسوی: violon] (موسیقی) viyolon ساز زهی دارای چهار سیم که با تکیه دادن بر شانه و بهوسیلۀ آرشه نواخته میشود.
-
کرف
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹کزف› [قدیمی] korf نقره و مس سوخته که با آن بر ظرفهای نقره نقش میزنند: ◻︎ زرگر فرونشاند کرف سیه به سیم / من باز برنشانم سیم سره به کرف (کسائی: صحاحالفرس: کرف).