کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سرانجام پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
سرانجام
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) saranjām ۱. پایان؛ عاقبت.۲. (قید) در آخر کار.〈 سرانجام دادن: (مصدر متعدی) به پایان رساندن؛ تمام کردن.
-
جستوجو در متن
-
بالاخره
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [مٲخوذ از عربی] bel[']axare سرانجام.
-
عاقبت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: عاقبة، جمع: عواقب] 'āqebat آخر کار؛ پایان هر چیز؛ فرجام؛ سرانجام.
-
آخرالامر
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [عربی] 'āxerol'amr آخر کار؛ پایان کار؛ عاقبت کار؛ سرانجام.
-
فرخنده فرجام
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] farxondefarjām دارای سرانجام خوب و خوش؛ خوشعاقبت.
-
عاقبت الامر
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [عربی: عاقبةَالامر] 'āqebatol'amr آخر کار؛ پایان کار؛ سرانجام؛ در پایان کار.
-
آخردست
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [عربی. فارسی] 'āxa(e)rdast ۱. دست آخر؛ پایان کار.۲. (اسم) پایین اتاق؛ صف نعال.۳. نوبت آخر.۴. سرانجام.
-
افدم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: awdum, afdom] ‹آفدم› [قدیمی] 'afdo(a)m ۱. انجام؛ سرانجام؛ فرجام؛ آخر؛ عاقبت؛ پایان هر کاری.۲. (صفت) آخری؛ پایانی.
-
بافدم
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [مرکب از ﺑ (حرف اضافه) + افدم یا آفدم] ‹بهافدم› [قدیمی] bāfdom عاقبت؛ انجام و پایان کاری؛ سرانجام؛ بهفرجام؛ درآخر: ◻︎ مکن خویشتن از رهِ راست گُم / که خود را به دوزخ بری بافدُم (رودکی: ۵۴۳).
-
دام
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: dām] dām ۱. هر آلت و اسبابی که برای گرفتار ساختن و صید کردن جانوری به کار میبرند؛ بند؛ تله: ◻︎ همه کارها را سرانجام بین / چو بدخواه چینه نهد دام بین (فردوسی۲: ۷۹۹).۲. [مجاز] توطئه.
-
کمند
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹خمند› kamand ۱. طنابی بلند با سری حلقهمانند برای گرفتار کردن انسان یا حیوان.۲. [مجاز] آنچه بهوسیلۀ آن کسی را اسیر و گرفتار کنند؛ دام: پسرک سرانجام در در کمند او افتاد.۳. زلف؛ گیسو.〈 کمند انداختن: (مصدر لازم) [قدیمی] به کار بردن کمند برا...
-
آخر
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: آخِر] 'āxa(e)r ۱. [مقابلِ اول] قرارگرفته در پایان: ◻︎ نام تو کابتدای هر نام است / اول آغاز و آخر انجام است (نظامی۴: ۵۳۷).۲. پسین؛ بازپسین؛ آخری؛ پایانی.۳. (قید) سرانجام: ◻︎ آخر کار شوق دیدارم / سوی دیر مغان کشید عنان (هاتف: ۴۷).۴. (ش...
-
سپری
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [پهلوی: spurīk] ‹اسپری› separi به سررسیده؛ پایانیافته؛ به آخررسیده؛ تمامشده؛ پایانپذیر.〈 سپری شدن: (مصدر لازم) پایان یافتن؛ به آخر رسیدن؛ سر رسیدن: ◻︎ هرچ آن سپری شود سرانجام / خواهی قدمی و خواه صدگام (نظامی۳: ۵۰۲).〈 سپری کردن: (مص...
-
یکرو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مقابلِ دورو] ‹یکروی، یکرویه› yekru ۱. ویژگی منسوجاتی که فقط دارای یک سطح منقش، طرحدار، رنگی، و قابل استفاده باشند: پارچهٴ یکرو.۲. [مجاز] کسی که ظاهر و باطنش یکی باشد؛ بیریا و مخلص: آدم یکرو.〈 یکرو شدن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] بیریا ...