کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تباه شدن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
تباه کار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) ‹تبهکار› [قدیمی] tabāhkār ۱. تباهکننده.۲. نابودکننده.۳. خرابکار.۴. گناهکار.
-
تباه کاری
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) ‹تبهکاری› [قدیمی] tabāhkāri ۱. خرابکاری.۲. فتنه و فساد.۳. فسقوفجور.
-
جستوجو در متن
-
دمار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] damār هلاک شدن؛ تباه شدن؛ هلاک؛ تباهی.
-
تباهیدن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر لازم) [قدیمی] tabāhidan ۱. تباه شدن.۲. فاسد شدن.
-
ضایع
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی: ضائع] zāye' ۱. تباه؛ بیکاره؛ بیفایده.۲. [قدیمی] بیاعتبارشده.〈 ضایع شدن: (مصدر لازم)۱. تباه شدن؛ نابود شدن.۲. بیهوده شدن.〈 ضایع کردن: (مصدر متعدی) تباه کردن؛ نابود کردن.〈 ضایع گذاشتن: (مصدر متعدی) [قدیمی] فروگذاشتن؛ م...
-
اضمحلال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'ezmehlāl نیست شدن؛ تباه شدن؛ از میان رفتن؛ نابود شدن؛ برافتادن؛ ازهمپاشیدگی؛ نابودی.
-
ضیاع
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] zayā' ۱. ضایع شدن؛ تلف شدن؛ تباه شدن.۲. ضایعه.۳. مرگ؛ نابودی.
-
اختلال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'extelāl ۱. تباه شدن و درهموبرهم شدن کار.۲. بههمخوردگی؛ آشفتگی؛ نابسامانی؛ بیسروسامانی.
-
اضاعه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: اضاعَة] ‹اضاعت› [قدیمی] 'ezā'e ۱. ضایع کردن؛ تلف کردن؛ تباه ساختن.۲. ناچیز کردن.۳. بسیار شدن ضیاع کسی؛ بسیار شدن آب و زمین کسی.
-
خرفت
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [مٲخوذ از عربی: خَرِف] [عامیانه] xereft ۱. کودن.۲. ویژگی کسی که براثر پیری، فساد و تباهی عقل پیدا کرده است.〈 خرفت شدن: (مصدر لازم) تباه شدن عقل براثر پیری.
-
فاسد
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] fāsed ۱. غیرقابل استفاده؛ گندیده؛ عفونتکرده: شیر فاسد، دندان فاسد.۲. فاقد هنجارهای انسانی یا مذهبی: اخلاق فاسد.۳. (اسم، صفت) آن که برخلاف معیارهای اخلاقی یا اجتماعی زندگی میکند؛ منحرف.۴. معیوب.۵. [قدیمی] نادرست؛ باطل.〈 فاسد شدن: (...
-
فساد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: فَساد] fa(e)sād ۱. تباه شدن.۲. تباهی.۳. پوسیدگی.۴. فتنه؛ آشوب.۵. ظلم.۶. [قدیمی] لهوولعب.
-
سوختن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر لازم) [پهلوی: sōxtan] suxtan ۱. آتش گرفتن چیزی؛ مشتعل شدن.۲. آسیب دیدن بدن از آتش، آب جوش، یا هر چیز سوزنده؛ سوزیدن.۳. (مصدر متعدی) آتش زدن در چیزی و چیزی را در آتش افکندن؛ سوزاندن.۴. تیره شدن پوست از آفتاب یا حرارت.۵. [مجاز] تباه شدن؛ از بین...
-
سوزاندن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر متعدی) ‹سوزانیدن› suzāndan ۱. چیزی را آتش زدن یا در آتش انداختن که بسوزد؛ آتش زدن در چیزی.۲. با حرارت زیاد سبب آسیب یا آزار شدن.۳. [مجاز] اثر گذاشتن؛ تٲثیر گذاشتن.۴. [مجاز] تباه کردن؛ ضایع ساختن.