کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تاریخ جایی یا امری بودن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
مواظبت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: مواظَبة] movāzebat پیوسته مراقب کاری یا امری بودن؛ همیشه بر یک کار بودن و به آن رسیدگی کردن.
-
مفاوضه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: مفاوَضَة] [قدیمی] mofāveze ۱. با هم برابری کردن در امری.۲. شریک بودن و برابر بودن با هم در کاری یا امری.۳. مذاکره در امری و رٲی خود را برای یکدیگر بیان کردن.
-
تیمن
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] tayammon ۱. تبرک جستن.۲. مبارک بودن؛ میمنت داشتن.۳. امری یا چیزی را به فال نیک گرفتن.
-
گوش به زنگ
فرهنگ فارسی عمید
(قید، صفت) [عامیانه، مجاز] gušbezang متوجه و منتظر امری یا خبری که شاید برسد.〈 گوش به زنگ بودن: [عامیانه، مجاز] متوجه و مراقب و منتظر بودن.
-
رسیدگی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) re(a)sidegi ۱. حالت رسیده بودن و پخته بودن میوه.۲. وارسی؛ دقت و تحقیق در امری.
-
پاپی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عامیانه، مجاز] pāpey در پی؛ پیرو.〈 پاپی بودن: (مصدر لازم) [مجاز] = 〈 پاپی شدن〈 پاپی شدن: (مصدر لازم) [مجاز]۱. در پی کسی یا کاری بودن؛ کسی یا کاری را دنبال کردن.۲. در امری اصرار ورزیدن.
-
کفایت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: کفایة] kefāyat ۱. بس کردن.۲. بس بودن؛ کافی بودن.۳. بس شدن.۴. شایستگی در ادارۀ امور.۵. (صفت) کافی.〈 کفایت داشتن: (مصدر لازم) لیاقت و شایستگی داشتن.〈 کفایت کردن: (مصدر لازم)۱. کافی بودن؛ بس بودن.۲. (مصدر متعدی) از عهده کسی ی...
-
اقرار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'eqrār ۱. با گفتن یا نوشتن، کاری یا امری را پذیرفتن.۲. اعتراف کردن به امری به سود دیگری و به زیان خود؛ اعتراف؛ بروز دادن؛ خستو شدن.
-
توفق
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] tavaffoq دست یافتن بر امری یا کاری یا چیزی.
-
استحباب
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'estehbāb ۱. (فقه) مستحب بودن امری.۲. [قدیمی] خوب و نیکو شمردن.
-
ثبوت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] sobut ۱. ثابت شدن امری با دلیل و برهان.۲. پابرجا بودن؛ استواری.
-
تبحر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] tabahhor ۱. بسیاردانا بودن؛ در امری علم و اطلاع بسیار داشتن.۲. مهارت.
-
کتمان
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] ketmān پنهان کردن؛ پنهان داشتن چیزی یا امری.
-
تجسس
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] tajassos جستجو کردن در امری یا چیزی.
-
ثبات
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: ثَبات] so(a)bāt ۱. پایداری؛ دوام؛ پایدار بودن چیزی.۲. برقرار بودن؛ بر یک حالت بودن؛ تغییر نکردن.۳. مقاومت؛ استقامت.〈 ثبات قدم: [مجاز]۱. پایداری.۲. پابرجا بودن در امری.