کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بیداد پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
بیداد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) bidād ۱. ستم؛ ظلم؛ تعدی.۲. (موسیقی) گوشهای در دستگاه همایون.۳. (اسم، صفت) [قدیمی] = بیدادگر: ◻︎ رها کن ظلم و عدلوداد بگزین / که باشد بیگمان بیداد، بیدین (ناصرخسرو: لغتنامه: بیداد).〈 بیداد کردن: (مصدر لازم) ظلم کردن؛ ستم کردن.
-
جستوجو در متن
-
ویداد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: apēdāt] [قدیمی] vidād = بیداد
-
اعتدا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: اعتداء] [قدیمی] 'e'tedā ستم کردن؛ بیداد کردن.
-
معتدی
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] mo'tadi از حددرگذرنده؛ بیدادکننده.
-
ظلم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] zolm ستم کردن؛ جور؛ ستمگری؛ بیداد؛ ستم.
-
اعتساف
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] 'e'tesāf ۱. راه را کج کردن؛ از راه راست منحرف شدن؛ بیراهه رفتن.۲. ستم کردن؛ بیداد کردن.
-
حاشا
فرهنگ فارسی عمید
(شبه جمله) [عربی] hāšā در مقام انکار به کار برده میشود؛ مبادا؛ هرگز: ◻︎ حاشا که من از جوروجفای تو بنالم / بیداد لطیفان همه لطف است و کرامت (حافظ: ۱۹۶).〈حاشا کردن: (مصدر متعدی) انکار کردن.
-
داد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: dāt] dād ۱. [مقابلِ بیداد] عدل؛ انصاف: ◻︎ در داد بر دادخواهان مبند / ز سوگند مگذر نگهدار پند (فردوسی۲: ۷۹۹)، ◻︎ جفاپیشگان را بده سر به باد / ستم بر ستمپیشه عدل است و داد (سعدی۱: ۹۸).۲. [عامیانه] بانگ بلند؛ فریاد؛ فغان: ◻︎ برفت آن گلبن...