کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آنگه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
انگه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] 'enge = ینگه
-
واژههای همآوا
-
انگه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] 'enge = ینگه
-
جستوجو در متن
-
بیوگانی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [قدیمی] bayugāni عروسی: ◻︎ ساخت آنگه یکی بیوگانی / هم بر آیین و رسم یونانی (عنصری: ۳۷۰).
-
آدمی سیرتی
فرهنگ فارسی عمید
(حاصل مصدر) [معرب. فارسی. عربی. فارسی] 'ādāmisirati خوشخویی: ◻︎ نخست آدمیسیرتی پیشه کن / پس آنگه ملکخویی اندیشه کن (سعدی۱: ۱۴۴).
-
راز گوینده
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [قدیمی] rāzguyande گویندۀ راز؛ آنکه سِرّی را فاش کند یا راز خود را به دیگری بگوید: ◻︎ شد آنگه برش رازگوینده تنگ / نهان دشنهٴ زهرخورده به چنگ (اسدی: ۱۱۹).
-
راهوی
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (موسیقی) [قدیمی] rāho(a)vi = رهاوی: ◻︎ نکیسا در ترنّم جادوی ساخت / پس آنگه این غزل در راهوی ساخت (نظامی۲: ۲۹۶).
-
سکبا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹سکوا، سرکهبا› [قدیمی] sekbā آش بلغور که در آن سرکه بریزند؛ آش سرکه: ◻︎ گر برای شوربایی بر در اینها روی / اولت سکبا دهند از چهره آنگه شوربا (خاقانی: ۲).
-
گشن
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹کشن› [قدیمی] gaš[a]n ۱. بسیار؛ انبوه: ◻︎ به خرده توان آتش افروختن / پس آنگه درخت گشَن سوختن (سعدی۱: ۴۸ حاشیه).۲. دارای هیکل تنومند.
-
پرشتاب
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) poršetāb ۱. سریع؛ چالاک؛ تند.۲. [قدیمی] بیآرام؛ بیقرار: ◻︎ هر آنگه که دانا بُوَد پرشتاب / چه دانش مر او را چه بر سبزه آب (فردوسی: ۷/۵۲).
-
پول
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: puhl] [قدیمی] pul = پُل: ◻︎ یکی پول دیگر بباید زدن / شدن را یکی راه بازآمدن (فردوسی: ۶/۲۹۲)، ◻︎ تمنای شه آنگه آید بهدست / که بر روی دریا توان پول بست (نظامی۵: ۸۳۲).
-
شاکار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) ‹شاگار، شاگر، شایگان› [قدیمی] šākār کار بیمزد که کسی را بهزور به آن وادارند: ◻︎ نکنی طاعت و آنگه که کنی سست و ضعیف / راست گویی که همه سخره و شاکار کنی (کسائی: مجمعالفرس: شاکار).
-
طبیعت شناس
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت فاعلی) [عربی. فارسی] tabi'atšenās ۱. آنکه طبیعت را بشناسد.۲. [قدیمی] طبیب؛ پزشک: ◻︎ امید عافیت آنگه بُوَد موافق عقل / که نبض را به طبیعتشناس بنمایی (سعدی: ۱۸۵).
-
لکانه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹نکانه، لکامه› [قدیمی] lakāne ۱. تکۀ رودۀ گاو یا گوسفند که آن را از گوشت سرخکرده یا پیه پر کرده باشند؛ زونج؛ زویج؛ زونج: ◻︎ چو خر بیخرد زآنی اکنون که آنگه / بهمزد دبستان خریدی لکانه (ناصرخسرو: ۴۱).۲. آلت تناسل مرد.